δουνίτης

Ποικιλία πετρώματος της οικογένειας των περιδοτιτών. Οι δ. περιέχουν 40-42% διοξείδιο του πυριτίου (SiO₂), 9-12% οξείδιο του σιδήρου (FeO) και 45-47% μαγνησία (MgO). Ο ιστός τους είναι ακανόνιστα κοκκώδης. Συναντώνται ως μεγάλοι όγκοι και ως φλέβες στα βόρεια Ουράλια όρη. Επίσης δ. έχουν βρεθεί στη Νέα Ζηλανδία (στα όρη Dun από τα οποία πήρε και την ονομασία του το πέτρωμα), στην Ανδαλουσία, στο νοτιοανατολικό τμήμα των ΗΠΑ, στη Μικρά Ασία κ.α. Συχνά, μέσα στις δουνιτικές μάζες εντοπίζονται κοιτάσματα σπάνιων, εκμεταλλεύσιμων μετάλλων, όπως λευκοσιδήρου, ιριδίου (Ουράλια) και χρωμίτη. Στην Ελλάδα σημαντικά κοιτάσματα υπάρχουν στο Βούρινο Κοζάνης, στη Θεσσαλία, στη Χαλκιδική και στην Εύβοια. Πέτρωμα δουνίτη, όπως φαίνεται στο μικροσκόπιο.